Książka złodziejem czasu

"Nic tak nie zabija czasu jak dobra książka"

środa, 10 stycznia 2018

Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender



Ava Lavender urodziła się inna. Wyjątkowa.
Ze skrzydłami.
Nie, nie jest kolejną bohaterką paranormalnej powieści. Jest rzeczywista, prawdziwa, choć tak inna.
Znika na ponad połowę powieści, mimo że to ona jest centrum fabuły.
Niesamowite, osobliwe i bolesne zarazem losy rodziny Roux to jej cichy szept.
Słowem tka piękną, delikatną i poruszającą opowieść.

Warto poznać osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender.





Powieść Leslye Walton to przepiękna historia z gatunku realizmu magicznego.  Normalność, codzienność i obyczajowość przeplatają się z urokiem ukrytym gdzieś między wersami, z magią słowa, z pięknem z pozoru ukrytym pod szatą rodzinnych przekleństw i zranień. To opowieść o poszukiwaniu swojej tożsamości, poznawaniu swojej historii i odkrywaniu tajemnic kształtujących rzeczywistość. Dlatego opowieść o dziewczynie ze skrzydłami wydaje się być po prostu prawdziwa.

Ava przez znaczną część opowieści pozostaje niemal niezauważalna. Opowieścią o swojej osobistej historii zaszczyca nas blisko końca książki, do tego momentu zaś zatapia się w przeszłość rodziny. Widzimy losy jej bliskich, przyjaciół i ludzi z nią związanych. Magia wkrada się w ich historie prawie niepostrzeżenie, tkwi w drobiazgach. A ma zastanawiamy się, co one oznaczają. Czy cudowne elementy to symbole? Czy metafory? Czy faktycznie mamy je traktować dosłownie? Słodycz magii, w chwilę przeradza się w ludzki ból, a jednak jest to rzeczywistość tak pociągająca, że mamy ochotę przenieść się do tego świata. Do końca nie będąc w stanie rozgraniczyć realizmu od lekkiego oniryzmu, po prostu dajemy się porwać.

„Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender” to opowieść wyjątkowa. Wzbudza zachwyt, chwilami zasmuca, a w tym wszystkim traktuje o poczuciu akceptacji, której pragnie każdy z nas. Zapada w pamięć i jest zupełnie inna od czytanych przeze mnie ostatnio książek. Leslye Walton stworzyła coś oryginalnego i hipnotyzującego. Wzbudza w czytelniku swoistego rodzaju wrażliwość zarówno literacką, jak i dotyczącą innych ludzi, odmiennych, wyjątkowych, napiętnowanych. Serdecznie polecam. 

0 komentarze:

Prześlij komentarz